Czasami ambicja bez wyznaczonego celu, planu i jasności może być niebezpieczna. Ambicja jest dobra dopóki jest rozpoznanie, w jaki sposób to, czego chcemy wpływa na innych. To jest prawdziwa uczciwość. Uczciwość jest czymś, co ani nie szkodzi nam samym, ani nie krzywdzi innych.

Najczęściej, gdy myślimy o wartościach takich jak pokora lub lekkość, myśli kierują się do wewnątrz, a gdy myślimy o uczciwości, myśli zwracają się na zewnątrz. Konflikt powstaje wtedy, gdy zaczynamy myśleć, że uczciwość oznacza spełnianie własnych pragnień. Gdy uczciwość jest rozumiana tylko jako posiadanie własnej satysfakcji, wówczas jest to całkowity brak uczciwości.

Ludzie, którzy są uzależnieni, czasami tak się czują, jak gdyby nie byli w stanie doświadczać bólu. Tak samo jest z myślami: istnieją pewne myśli, które nie są dla nas korzystne, ale pozwalamy im trwać, ponieważ nie odczuwamy szkód, jakie wyrządzają. Uczciwość nie jest po prostu byciem naturalnym, ale wybieraniem dla siebie tego, co dobre i pozytywne. Gdy ktoś używa obraźliwego języka, to często myśli, że jest po prostu ?szczery?. Ta ?szczerość? jest jednak formą nieuczciwości, ponieważ ta osoba nie tylko rani innych, ale także samą siebie. W tym jest potrzebna taka umiejętność rozróżniania, aby używać słów, które pomagają i uspakajają nas oraz innych. To jest uczciwość.

Każda część ciała ma wyznaczone swoje miejsce. Język znajduje się za zębami, które można określić jako więzienne kratki. Mówi się, że zanim coś powiesz, pomyśl kilka razy, ponieważ rany spowodowane ?mieczem języka? goją się bardzo powoli. Jeśli jesteś uczciwy, to każda, nawet mała trudność pojawia się, aby uczynić ciebie jeszcze bardziej uczciwym. Gdy wykonujemy rutynowe czynności, powinniśmy siebie pytać: Czy naprawdę jestem uczciwy? Każda trudność jest spowodowana brakiem uczciwości. Im więcej jest uczciwości, tym bardziej czujemy się lekko i pozbywamy się ciężarów.

Powinniśmy się upewnić, że nie ma niczego egoistycznego domieszanego do naszej uczciwości i że nie próbujemy sterować sytuacją lub osobą w imię uczciwości. To, co jest prawdziwe lub rzeczywiste nie powinno być mieszane z czymś innym. Uczciwość w stosunku do siebie, w naszych słowach i w związkach jest bardzo ważna.

Nikt nie może zabrać tego, co należy do nas, a my nie możemy wziąć tego, co należy do kogoś, nie będąc pod wpływem chciwości lub lęku. Ubranie Gandhiego było proste, ponieważ wierzył, że gdyby nie było proste, to byłby winny, ponieważ zabierałby innym to, co im się należy. Gdy uczymy się dzielić z innymi, jesteśmy wtedy wolni od zazdrości i rzeczy same zaczynają do nas przychodzić.

Zanim większość z nas stała się duchowymi poszukiwaczami lub praktykami, doświadczaliśmy dysharmonii z powodu łamania praw wszechświata. Gdy nauczymy się stosować uczciwość, to zniknie nie tylko dysharmonia, ale nigdy nie pojawi się obawa o to, co może nam się przydarzyć. Gdy nie mamy uczciwości, naszemu życiu towarzyszy lęk. Brak uczciwości wywołuje smutek i brak poczucia bezpieczeństwa. Uczciwa osoba zawsze czuje się bezpiecznie.
Szacunek jest sercem pokory i powinniśmy szanować drugą osobę bez względu na to, kim jest i jaka jest, widząc nawet, że w jej charakterze coś wymaga zmiany. Na ile okazujemy szacunek innym, na tyle inni będą nam go okazywać. Przeciwieństwem pokory jest fałszywe ego. Możemy w sobie rozwinąć ego z powodu posiadania wielu rzeczy lub nieposiadania w ogóle niczego. Poczucie niższości również uważa się za ego. Aby zniszczyć fałszywe ego konieczna jest świadomość bycia powiernikiem. Bycie powiernikiem oznacza, że nie posiadamy niczego na własność, ale wszystko, co mamy, zostało nam dane. Nikt nie przynosi niczego ze sobą na tę Ziemię. Gdy rodzimy się, nie posiadamy nawet ubrań, one są nam dawane. W jakim stopniu jesteśmy uczciwymi opiekunami lub powiernikami, w takim stopniu możemy doświadczyć dostatku i wówczas nie ma żadnej potrzeby na bycie aroganckim.

Stajemy po stronie ociężałości, ponieważ krążymy wokół etykietek w świadomości: ?Jestem taki i taki.? To sprawia, że czujemy ciężar. Gdy wykonujemy zadania jako powiernicy, możemy czuć się bardzo lekko. Inną przyczyną doświadczania ciężaru jest to, że nie mamy dość tolerancji lub cierpliwości i reagujemy negatywnie w związkach z innymi, a także nie wiemy, jak przebaczać. Przebaczanie oznacza dawanie. Gdy dajemy coś od siebie, czujemy się bardzo lekko. Bierz to, co jest użyteczne i nie twórz listy czyichś wad.

BK Mohini z Nowego Jorku, Magazyn heart & soul